Nowoczesna rodzina - dwóch tatusiów, mamusia i dwójka dzieci - wybrała sie pewnego słonecznego weekendu na przetestowanie dzieci, namiotów i omegi. Noclegu użyczyli nam bardzo mili państwo - znajomi Robinka. Oprócz noclegu dostaliśmy prąd, czajnik, drewno, gril, altankę, toaletę, przyczepką huśtawki oraz jabłoń. Tatusiowie zajęli się rozstawianiem namiotów, dzieci noszeniem drewna, a ja kursowałam między nimi z butelczyną boskiej nalewki. Wieczór spędziliśmy przy ognisku jak mniemam na zabawach hulankach i swawolach, bo niewiele pamiętam :). Rano po odbyciu marszurty załadowaliśmy się do ślicznej omegi i wypłynęliśmy na groźne i podstępne wody jeziora. Groźne i podstępne wody jeziora od razu zmusiły nas do pierwszej ucieczki. 1:0 dla nas. Posililiśmy się spokojnie pod altanką, przeczekaliśmy burzę i tak nas te przeżycia zachwyciły, że postanowiliśmy przedłużyć pobyt o 1 dzień. Pojawiło się piękne słońce, więc dzieci rączym biegiem udały się na pomost nie pozostawiając nam zbyt dużego wyboru :). Ależ to było pływanie!!! Przechyły, zwroty, walka z wodą. Michał tak się zbratał z falami, że pozwolił im zajrzeć pod bluzkę i wyjść kołnierzem na plecach. Ania tylko pytała tatę po której stronie będzie przechylać i biegła szybko żeby nic nie stracić. Taka odwaga w młodych latoroślach zapowiada niechybnie poszerzenie grona wilków morskich. Swobodnie uciekliśmy przed kolejną burzą, co to dla nas, znaczy 2:0 dla nas :) . Wypływani i zrelaksowani powoli zbliżaliśmy się do powrotu. Tym bardziej że za nami pojawiły się piękne czarne chmury, które trzeba było sfotografować w trybie szybko zbliżający się obiekt :). Rozpoczęliśmy ucieczkę numer trzy. Już byliśmy w przesmyku, już witaliśmy się z gąską, a tu jak nie pierdut... Nagle łódka dostała turbo, port zmalał do rozmiarów ogródka pod moim balkonem, minuty stały sie sekundami, a łódka samochodem.. ;) Opisać się tego nie da. Mogę tylko powiedzieć, że gdyby nie dzielne balastowanie na burcie i dziobie całe szczęście słusznej wagi tatusiów, miałabym nie tylko mokre spodnie... A gdyby nie amortyzujący kajak, pomost miałby ładne wgłębienie kształtu omegi. 2:1. Ochłonęliśmy po przeżyciach i udaliśmy się na bardzo tani obiad do tawerny. Wieczorem oczywiście ognisko połączone z oglądaniem meczu. Nawiedziła nas niespodziewanie kolejna burza, tym razem bardzo miła, wyrozumiała, troskliwa, dyskretna, opiekuńcza i pogodna. 2:2 . Ponieważ wyczerpaliśmy już dawkę emocji na cały tydzień, w niedzielę było bardzo spokojnie, odbyliśmy kąpiel energetyczną i udaliśmy się na łośgrila do stęsknionej i zmęczonej wkuwaniem Łośani. Dzieci zostały zaskoczone zestawem radosnych zabaw i rozrywek. Tak oto minęły nam 3 dni na przygodach, gorąco wszystkim polecamy i na pewno będziemy musieli to powtórzyć, w końcu cytując gospodarzy - brama dla nas zawsze stoi otwarta.
